23 décembre 2010
De God Denkbaar Denkbaar de God VI
La Muette heet het station waar ik uitstap
p. 54 (ed 2010)
La Muette is a station on line 9 of the Paris Métro, named after the Chaussée de la Muette, a nearby street in the 16th arrondissement of Paris. The station opened on 8 November 1922 with the opening of the first section of the line from Trocadéro to Exelmans.
The Chaussée de la Muette is named after the Château de la Muette, which was converted from a hunting lodge to a small castle for Marguerite de Valois, the first wife of King Henry IV of France. It may have derived from "muete", a spelling which appears frequently up to the end of the eighteenth century and which signifies a pack of deer-hounds (meute); it may have come from the "mues" or horns which stags shed in the autumn; or again from the "mue" or moulting-period of hunting hawks. The old château was demolished in the 1920s to make room for a housing estate. A new château was built nearby for Baron Henri James de Rothschild (1872–1947) in 1922.
Libellés :
De God Denkbaar Denkbaar de God
De God Denkbaar Denkbaar de God II
Voor het Godshotel
(p. 10, ed. 2010)
The Hôtel-Dieu de Paris is regarded as the oldest hospital in the city of Paris, France, and is the most central of the Assistance publique - hôpitaux de Paris (AP-HP) hospitals. It still resides on the left bank of the Île de la Cité, next to Notre-Dame where the facility was originally built between the 7th and 17th centuries, with two buildings being linked by the pont au Double. Although the facility has been ravaged by disastrous fires on several occasions, the hospital remains in existence today (the current architecture dates back to 1877).
Libellés :
De God Denkbaar Denkbaar de God
De God Denkbaar Denkbaar de God I
De God Denkbaar Denkbaar de God, pag. 9 (12 druk 2010)
FAEMA Espresso 1945-2010 by Enrico Maltoni
FAEMA Espresso 1945-2010 by Enrico Maltoni is the first book published about the history of Faema.
The Faema Company began its life producing heaters, accessories for train carriages and permanent wave machines. Faema soon became the company which changed the history of the evolution of the coffee machine.
FAEMA Espresso 1945-2010 provides exhaustive information about Carlo Ernesto Valente (the founder of Faema), technological innovations and the history of the social developments which changed Italian society and its habits during those years.
This historically important book features 500 images - 300 of which have never before been published. This rare image collection from the Valente family gave Enrico Maltoni, the opportunity to reconstruct the history of the Faema.
The book is also about the life of a man, Carlo Ernesto Valente - the founder of Faema. This enlightened Italian entrepreneur fully grasped the spirit of his age and understood how to adapt the spirit of a beverage to it - a beverage whose consumption had already become a daily ritual in the lives of Italians. A beverage called ‘espresso'.
Carlo Ernesto Valente consolidated the tradition of celebrating this ritual by spreading it to a greater number of places and people, applying one simple rule to all Faema group branches: continuous modernization. This rule was backed by an effective motto: ‘all technical innovations had to result in both convenient usage and brewing, and excellent in-cup output'.
As a result, mass production of the first coffee machines began in Faema factories - they were the first to brew coffee without steam, the first automatic dispensing machines for offices and the workplace, the first coloured coffee machines and the first to be used in homes.
Faema also produced a true ‘paradox' for coffee machines: freeze-dried coffee to brew without using a coffee machine.
Carlo Ernesto Valente retired in 1974, but the company continued, and indeed continues to manufacture models featuring a perfect synthesis between technological innovation, design and quality of the brewed coffee. Coffee machines such as the 1981 ‘Tronic' model, designed by Ettore Sottsass, and the ‘Star', the ‘E91' and the ‘E92 model of 2001 designed by Gianfranco Salvemini are clear examples of this.
To celebrate the 40th anniversary of the ‘E61', a special celebration model was produced for lovers of this historical coffee machine, namely the ‘E61 Legend'. The E61 Legend features an original design, which has kept its identity over 40 years, defying changing styles and fashions.
The same could be said of the latest Faema brand model, the ‘Emblema' by Giugiaro Design.
In other words, FAEMA Espresso 1945-2010 is a journey across the history of customs and design, and one only an enthusiastic expert could write. The cover shows the advertising poster of the first Faema promotional campaign, produced by painter and graphic designer Gino Boccasile.
FAEMA Espresso 1945-2010 - Details:
Author: Enrico Maltoni
Edition: English/Italian/German
ISBN 13: 978-88-900652-3-1
ISBN 10: 88-900652-3-0
Format: Hard Cover
Size: 210 mm x 278 mm
Pages: 400
Images: 500 (300 unpublished)
Weight: 2020 grams (2.02 kg)
Libellés :
De God Denkbaar Denkbaar de God
14 décembre 2010
Adrien Dax - Ecrits
Adrien Dax - Ecrits
Editeur : Rue des cascades
édition établie et présentée par Guy Flandre et Oscar Borillo
Pages : 192
Prix : 14 €
Adrien Dax a trente-six ans lorsqu’il rejoint, en 1949, le groupe surréaliste. Autour d’André Breton, le projet a rallié nombre de jeunes gens disposés à poursuivre l’exploration des voies de la libération de l’homme, étendue à tous les aspects de sa vie. Mettre fin à l’aliénation qui domine sa réalité sociale et ouvrir largement les portes étroites de sa perception du monde et de la vie, voilà un « programme » qui n’a rien perdu de son actualité dans l’immédiat après-guerre – nous ajouterons que l’heure actuelle n’a rien résolu.
Cet ouvrage propose la réunion des textes qu’Adrien Dax a donnés aux revues qui jalonnent la vie du groupe surréaliste français (Médium, Bief, Le Surréalisme, même, La Brèche, L’Archibras) et à celles qui ont conjoncturellement accueilli les écrits surréalistes (La Rue, Le Libertaire, La Nef, Les Cahiers de la cinémathèque). Parmi ces articles, des réponses à des « enquêtes », pratique assez habituelle dans la vie du groupe surréaliste, dont celle, intégrale et inédite, extrêmement éclairante, au questionnaire « Rien ou quoi ».
------------
Important collection of texts by the painter Arien Dax (1913-1979), who was a member of the surrealist movement from 1949 on.
21 novembre 2010
la ’Pataphysique a la chance
la ’Pataphysique a la chance d’avoir un texte fondateur : le livre total
Fernando Arrabal
Quelle chance.
La ’Pataphysique a la chance d’avoir un texte fondateur : le livre total.
Ce texte fondateur de la ’Pataphysique a la chance de susciter plusieurs interprétations, analyses, et commentaires. Bien souvent contradictoires.
Les pataphysiciens ont la chance de voir ces diverses exégèses du texte fondateur recueillies et éditées par La Pléiade, Bouquins etc.
*
Cette série de chances est due au hasard et à son excroissance, la confusion.
Ces deux causes fortuites qui sont au centre de la perception panique.
*
Cette série de chances permet de trouver la réponse à toutes qu’est-ce-tions et même de relire les manifestes de ladite ”modernité ” :
les sept ”dada“ de Tristan Tzara,
les deux surréalistes d’André Breton (voire le troisième),
les deux manifestes paniques,
entre autres.
*
Quelle chance.
Le texte fondateur de la ‘Pataphysique est « Gestes et opinions du Docteur Faustroll pataphysicien » d’Alfred Jarry.
*
Quelle chance.
L’édition établie et commentée du maître livre par le Collège de ‘Pataphysique vient d’être publiée par les éditions de la différence, à Paris. On ne saurait lire l’ouvrage sans cette lumière éblouissante.
*
Quelle chance.
La présente édition comprend des mises à jour, découvertes et inutilités savantes des érudits hors norme Paul Gayot, Bastaiaan Van der Velden, André Stas, Pascal d’Ourcy, Alain Mignien, Marielle Mignien, Rutilie Foch, Gilles Firmin et Marianne Bourgeois.
*
Quelle chance.
Le soin, les connaissances, les recherches, le savoir et le talent du Sérénissime [et Représentant Hypostatique de Sa Magnificence] Thieri Foulc, dans la refonte de ce sommet de l’art, de la science et de la totalité, montrent l’essence du texte fondateur. Et même les quintessences singulières dans leur dimension ubuuniverselle, depuis le pourquoi du calcul de la surface de Dieu jusqu’aux méandres de la science des solutions imaginaires.
Quelle chance
* * *
Voici mon ancienne réponse (au complet) à la question «… mais, Arrabal , qu’est-ce que la ‘Pataphysique ? »
Du Collège de ’Pataphysique, je crains d’ignorer l’essentiel. (Comme de presque tout). Ou de ne pouvoir dire que ce que j’ai entendu ou lu.
Il me semble qu’il est ‘Le’ centre des recherches savantes. (Quel bonheur pour moi !) Mais surtout inutiles. (Encore mieux !) C’est-à-dire, mêlées de confusion. Un « panique » devrait s’y trouver aussi à l’aise qu’un surréaliste s’ y sentirait gêné. Le Collège, bien sûr, n’a jamais connu les veto, interdits ou expulsions. Evidemment, puisqu’il ne propose que des solutions imaginaires. Il ne peut donc qu’étudier les lois qui régissent les exceptions. « Les très riches heures du C ’P» (Fayard, 2000), du «Sérénissime plumifère» Thieri Foulc me sert de guide.
Il me semble exemplaire que Foulc soit « sérénissime » comme la plus haute autorité vénitienne, et, en même temps, « plumifère ». D’ailleurs il porte le titre de « Représentant Hypostatique de Sa Magnificence ». Puisque sa représentation hypostatique (haussée au rang du Saint Esprit), est associée à celle du crocodile. D’autre part je suis, sans mérite aucun, TS. Transcendant Satrape. Transcendant? Quoi de mieux? et satrape, ce qui équivaut à tyran? En tout cas à une sorte de sbire de l’empereur perse. Le ciel et la merde. Titre que j’avais naguère donné à deux de mes pièces.
Je crois que le C ’P de Paris est l’organe central et marginal. (Mais je commets peut-être une grossière erreur). Fédérateur et anarchiste? Le Collège dispose, à ma grande joie, de 116 Commissions, Sous-commissions et Intercommissions . Les Instituts se multiplient partout dans le monde. Ils consolident son travail austral. Le Corps des Provéditeurs du C ’P se réjouit hautement de l’existence de centaines de ces Instituts de par l’univers. Et de la création constante de nouveaux. Il semble que le Collège prépare un numéro de sa revue ‘Viridis candela / Le correspondancier’ « consacré aux travaux des ces Instituts internationaux de la Science ». Chacun d’eux sera présent. Avec les travaux et projets les plus transcendantalement titanesques. « Paris » s’est engagé à traduire même du volapük tous ces exposés, dit-on.
Malheureusement, le Collège est difficilement observable de l’extérieur. Sauf grâce au périscope de sa revue interne. Je pense que l’univers n’existe que comme addition d’éléments singuliers. Dans ce contexte, nous autres, transcendants satrapes, n’exerçons aucune fonction selon les statuts. Quelles normes édifiantes! Et nous ne jouons aucun rôle, ni négatif ni positif. Nous ne sommes pas davantage soumis à des règles. Nous agissons pataphysiquement par notre seule présence. Voire par notre absence. « Comme catalyseurs de catharsis ». Pan le veuille!
J’ai observé que le Corps des Satrapes compte une majorité d’amateurs d’échecs. Presque tous le sont ou l’étaient: Marcel Duchamp, Max Ernst, Boris Vian, Jacques Prévert, Raymond Queneau, Henri Jeanson, Topor, Michel Leiris, René Clair, Jean Dubuffet, Man Ray, Enrico Baj, Eugène Ionesco, Barry Flanagan, J.-C. Averty, Mandelbrot, Umberto Eco et Jean Baudrillard. Cependant je crois qu’ils n’ont pas été cooptés pour cette raison. Ce qui ajoute une autre rare exception. Les a-t-on élus en pensant seulement accueillir les créateurs « les plus originaux et séditieux des temps modernes », selon l’expression de Jean-Louis Bory?
Pour une raison éblouissante, c’est-à-dire aveuglante, en Pataphysique tout possède autant de sens que de lectures possibles et donc de lecteurs. C’est ce qui permet à Thieri Foulc de reconnaître une autre singularité :
-Le Collège passe outre à ce que les esprits moins libres tiendraient plutôt pour un lourd handicap: le Prix Nobel qui pèse sur l’estimé Dario Fo.
Celui-ci a été accompagné dans son ascension transcendante (ou descente satrapique) par Jean Baudrillard et Umberto Eco. La cérémonie a été organisée chez moi. Le Collège avait en cette occasion changé la disposition de mon appartement. Le 20 avril 2001. J’ai vraiment une chance incroyable. Ils se sont comportés avec une transcendante modestie. A une très jeune actrice le TS & Prix Nobel s’est présenté ainsi :
-Je suis Dario Fo, comédien.
J’ai tenté de déchiffrer toute la soirée le tableau réaliste que, justement, il venait de m’offrir: trois couples nus debout, copulant ? priant ? ou dansant? Topor a été coopté, ce jour-là, à titre posthume. Quelques jours plus tard son tableau « Crucifixion de Popeye » (que j’avais prêté pour une exposition à Chartres) a été transpercé par le poignard d’un fanatique.
Il me semble qu’il existe des disciples que la ‘Pataphysique ignore. Parallèlement, d’autres qu’elle ne reconnaît pas comme tels? Heidegger? Gilles Deleuze ? Celui-ci a déclaré «cette science est l’avancée des écoles philosophiques non dogmatiques d’aujourd’hui ».
Je ne crois pas que la ’P n’ait pas de sens. Ou qu’elle soit hermétique. Nous-mêmes, la petite demi-douzaine de satrapes en vie, en donnons un à nos œuvres. Ou nous nous arrangeons pour qu’elles en acquièrent un. De préférence confus comme l’existence. Pour effectuer ce que le docteur Sandomir connaît sous le nom de « bon bond ».
La ‘Pataphysique, je l’accueille comme un éternel présent. Comme un perpétuel cadeau. Comme le pain (et le cirque) quotidien. Mais je pèche peut-être par optimisme. Est-elle inébranlable dans le changement sans fin? Peu avant de mourir le TS Ionesco a reconnu :
-Je suis couvert de prix et d’honneurs: depuis l’Académie française jusqu’à celle de Boston. Mais le titre qui compte le plus pour moi est celui de Satrape: le Collège couronne toutes les académies présentes, passées ou à venir.
Un pataphysicien, serait donc quelqu’un qui ne s’ignore pas par rapport à ceux qui s’ignorent?
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
Print
Samedi 13 novembre 2010 à 19:35.
Fernando Arrabal
Quelle chance.
La ’Pataphysique a la chance d’avoir un texte fondateur : le livre total.
Ce texte fondateur de la ’Pataphysique a la chance de susciter plusieurs interprétations, analyses, et commentaires. Bien souvent contradictoires.
Les pataphysiciens ont la chance de voir ces diverses exégèses du texte fondateur recueillies et éditées par La Pléiade, Bouquins etc.
*
Cette série de chances est due au hasard et à son excroissance, la confusion.
Ces deux causes fortuites qui sont au centre de la perception panique.
*
Cette série de chances permet de trouver la réponse à toutes qu’est-ce-tions et même de relire les manifestes de ladite ”modernité ” :
les sept ”dada“ de Tristan Tzara,
les deux surréalistes d’André Breton (voire le troisième),
les deux manifestes paniques,
entre autres.
*
Quelle chance.
Le texte fondateur de la ‘Pataphysique est « Gestes et opinions du Docteur Faustroll pataphysicien » d’Alfred Jarry.
*
Quelle chance.
L’édition établie et commentée du maître livre par le Collège de ‘Pataphysique vient d’être publiée par les éditions de la différence, à Paris. On ne saurait lire l’ouvrage sans cette lumière éblouissante.
*
Quelle chance.
La présente édition comprend des mises à jour, découvertes et inutilités savantes des érudits hors norme Paul Gayot, Bastaiaan Van der Velden, André Stas, Pascal d’Ourcy, Alain Mignien, Marielle Mignien, Rutilie Foch, Gilles Firmin et Marianne Bourgeois.
*
Quelle chance.
Le soin, les connaissances, les recherches, le savoir et le talent du Sérénissime [et Représentant Hypostatique de Sa Magnificence] Thieri Foulc, dans la refonte de ce sommet de l’art, de la science et de la totalité, montrent l’essence du texte fondateur. Et même les quintessences singulières dans leur dimension ubuuniverselle, depuis le pourquoi du calcul de la surface de Dieu jusqu’aux méandres de la science des solutions imaginaires.
Quelle chance
* * *
Voici mon ancienne réponse (au complet) à la question «… mais, Arrabal , qu’est-ce que la ‘Pataphysique ? »
Du Collège de ’Pataphysique, je crains d’ignorer l’essentiel. (Comme de presque tout). Ou de ne pouvoir dire que ce que j’ai entendu ou lu.
Il me semble qu’il est ‘Le’ centre des recherches savantes. (Quel bonheur pour moi !) Mais surtout inutiles. (Encore mieux !) C’est-à-dire, mêlées de confusion. Un « panique » devrait s’y trouver aussi à l’aise qu’un surréaliste s’ y sentirait gêné. Le Collège, bien sûr, n’a jamais connu les veto, interdits ou expulsions. Evidemment, puisqu’il ne propose que des solutions imaginaires. Il ne peut donc qu’étudier les lois qui régissent les exceptions. « Les très riches heures du C ’P» (Fayard, 2000), du «Sérénissime plumifère» Thieri Foulc me sert de guide.
Il me semble exemplaire que Foulc soit « sérénissime » comme la plus haute autorité vénitienne, et, en même temps, « plumifère ». D’ailleurs il porte le titre de « Représentant Hypostatique de Sa Magnificence ». Puisque sa représentation hypostatique (haussée au rang du Saint Esprit), est associée à celle du crocodile. D’autre part je suis, sans mérite aucun, TS. Transcendant Satrape. Transcendant? Quoi de mieux? et satrape, ce qui équivaut à tyran? En tout cas à une sorte de sbire de l’empereur perse. Le ciel et la merde. Titre que j’avais naguère donné à deux de mes pièces.
Je crois que le C ’P de Paris est l’organe central et marginal. (Mais je commets peut-être une grossière erreur). Fédérateur et anarchiste? Le Collège dispose, à ma grande joie, de 116 Commissions, Sous-commissions et Intercommissions . Les Instituts se multiplient partout dans le monde. Ils consolident son travail austral. Le Corps des Provéditeurs du C ’P se réjouit hautement de l’existence de centaines de ces Instituts de par l’univers. Et de la création constante de nouveaux. Il semble que le Collège prépare un numéro de sa revue ‘Viridis candela / Le correspondancier’ « consacré aux travaux des ces Instituts internationaux de la Science ». Chacun d’eux sera présent. Avec les travaux et projets les plus transcendantalement titanesques. « Paris » s’est engagé à traduire même du volapük tous ces exposés, dit-on.
Malheureusement, le Collège est difficilement observable de l’extérieur. Sauf grâce au périscope de sa revue interne. Je pense que l’univers n’existe que comme addition d’éléments singuliers. Dans ce contexte, nous autres, transcendants satrapes, n’exerçons aucune fonction selon les statuts. Quelles normes édifiantes! Et nous ne jouons aucun rôle, ni négatif ni positif. Nous ne sommes pas davantage soumis à des règles. Nous agissons pataphysiquement par notre seule présence. Voire par notre absence. « Comme catalyseurs de catharsis ». Pan le veuille!
J’ai observé que le Corps des Satrapes compte une majorité d’amateurs d’échecs. Presque tous le sont ou l’étaient: Marcel Duchamp, Max Ernst, Boris Vian, Jacques Prévert, Raymond Queneau, Henri Jeanson, Topor, Michel Leiris, René Clair, Jean Dubuffet, Man Ray, Enrico Baj, Eugène Ionesco, Barry Flanagan, J.-C. Averty, Mandelbrot, Umberto Eco et Jean Baudrillard. Cependant je crois qu’ils n’ont pas été cooptés pour cette raison. Ce qui ajoute une autre rare exception. Les a-t-on élus en pensant seulement accueillir les créateurs « les plus originaux et séditieux des temps modernes », selon l’expression de Jean-Louis Bory?
Pour une raison éblouissante, c’est-à-dire aveuglante, en Pataphysique tout possède autant de sens que de lectures possibles et donc de lecteurs. C’est ce qui permet à Thieri Foulc de reconnaître une autre singularité :
-Le Collège passe outre à ce que les esprits moins libres tiendraient plutôt pour un lourd handicap: le Prix Nobel qui pèse sur l’estimé Dario Fo.
Celui-ci a été accompagné dans son ascension transcendante (ou descente satrapique) par Jean Baudrillard et Umberto Eco. La cérémonie a été organisée chez moi. Le Collège avait en cette occasion changé la disposition de mon appartement. Le 20 avril 2001. J’ai vraiment une chance incroyable. Ils se sont comportés avec une transcendante modestie. A une très jeune actrice le TS & Prix Nobel s’est présenté ainsi :
-Je suis Dario Fo, comédien.
J’ai tenté de déchiffrer toute la soirée le tableau réaliste que, justement, il venait de m’offrir: trois couples nus debout, copulant ? priant ? ou dansant? Topor a été coopté, ce jour-là, à titre posthume. Quelques jours plus tard son tableau « Crucifixion de Popeye » (que j’avais prêté pour une exposition à Chartres) a été transpercé par le poignard d’un fanatique.
Il me semble qu’il existe des disciples que la ‘Pataphysique ignore. Parallèlement, d’autres qu’elle ne reconnaît pas comme tels? Heidegger? Gilles Deleuze ? Celui-ci a déclaré «cette science est l’avancée des écoles philosophiques non dogmatiques d’aujourd’hui ».
Je ne crois pas que la ’P n’ait pas de sens. Ou qu’elle soit hermétique. Nous-mêmes, la petite demi-douzaine de satrapes en vie, en donnons un à nos œuvres. Ou nous nous arrangeons pour qu’elles en acquièrent un. De préférence confus comme l’existence. Pour effectuer ce que le docteur Sandomir connaît sous le nom de « bon bond ».
La ‘Pataphysique, je l’accueille comme un éternel présent. Comme un perpétuel cadeau. Comme le pain (et le cirque) quotidien. Mais je pèche peut-être par optimisme. Est-elle inébranlable dans le changement sans fin? Peu avant de mourir le TS Ionesco a reconnu :
-Je suis couvert de prix et d’honneurs: depuis l’Académie française jusqu’à celle de Boston. Mais le titre qui compte le plus pour moi est celui de Satrape: le Collège couronne toutes les académies présentes, passées ou à venir.
Un pataphysicien, serait donc quelqu’un qui ne s’ignore pas par rapport à ceux qui s’ignorent?
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
Samedi 13 novembre 2010 à 19:35.
16 novembre 2010
La vie offre de ces contrastes
'La « journée » Sarah Bernhardt était finie à six heures, et la plupart des habits noirs qui y avaient pris part se retrouvaient le soir à la répétition générale d'Ubu roi. La vie offre de ces contrastes.'
La Revue hebdomadaire
p. 428
Librairie Plon, 1896
La Revue hebdomadaire
p. 428
Librairie Plon, 1896
verrek
'In de vertaling van Ubu roi door Kelk en van Wessem, zegt E., hebben ze de deformatie „merdre" vertaald door „verrek", wat wel één betekenis weergeeft, maar noch het volledige woord noch de deformatie.'
Groot Nederland, Volume 1
p. 549
1936
Groot Nederland, Volume 1
p. 549
1936
15 novembre 2010
02 novembre 2010
Gestes et opinions du Docteur Faustroll
Na twee Nederlandse vertalingen en een tijdschiftuitgave in de Centrifuge van voetnoten bij dit boek, lopende tot hoofdstuk 10, kan de lezer vanaf volgende week kennis nemen van een Franse editie met noten en illustraties: Gestes et opinions du Docteur Faustroll .
Aangezien de tekst van de neo wetenschappelijke roman ongeveer 70 pagina’s beslaat, zullen de overige 310 een indruk proberen te geven van de vele kanten van dit boek, zoals Boris Vian schreef: ‘Tout est dans Faustroll’. Zaterdag neem ik een exemplaar in beslag, en zal de lezer zo spoedig mogelijk van mijn bevindingen op de hoogte stellen. Vanaf dinsdag ochtend 9 november te bezichtigen aan de Rozengracht:
Alfed Jarry, Gestes et opinions du Docteur Faustroll .
editions de la Difference
collection : Hors collection
date de parution : 18 novembre 2010
Roman.
14 x 21 cm. 480 p. 28,50 €
ISBN : 978-2-7291-1913-3
Aangezien de tekst van de neo wetenschappelijke roman ongeveer 70 pagina’s beslaat, zullen de overige 310 een indruk proberen te geven van de vele kanten van dit boek, zoals Boris Vian schreef: ‘Tout est dans Faustroll’. Zaterdag neem ik een exemplaar in beslag, en zal de lezer zo spoedig mogelijk van mijn bevindingen op de hoogte stellen. Vanaf dinsdag ochtend 9 november te bezichtigen aan de Rozengracht:
Alfed Jarry, Gestes et opinions du Docteur Faustroll .
editions de la Difference
collection : Hors collection
date de parution : 18 novembre 2010
Roman.
14 x 21 cm. 480 p. 28,50 €
ISBN : 978-2-7291-1913-3
Libellés :
Gestes et opinions du Docteur Faustroll
Catalogus van verbazingwekkende voorwerpen & vernuftige vindingen
Een Catalogus van verbazingwekkende voorwerpen & vernuftige vindingen van Jacques Carelman, Regent van het College de 'Pataphysique, leek eind jaren 1970 bij iedereen op de wc te liggen: een bril voor eenogigen, een typmachine met vier toetsen, vierkante wielen, een fiets voor traptreden, een aquarium voor vliegende vissen, een heel arsenaal aan objecten die je graag zou kopen om ze bij te zetten in een rariteitenkabinet. Het was een boekje dat in een massaoplage werd verspreidt door het warenhuis Vroom & Dreesman, volgens opgave in was er al een 4e druk in 1976. Het boek over de onvindbare objecten is inmiddels zelf onvindbaar geworden. Zodoende heeft een Franse uitgever besloten om tot een heruitgave over te gaan:
Catalogue d'objets introuvables, Jacques Carelman, Le Cherche Midi, 28,50 €
Catalogue d'objets introuvables, Jacques Carelman, Le Cherche Midi, 28,50 €
L'encyclopédie de la stupidité
L'encyclopédie de la stupidité | Matthijs Van Boxsel
Traduit du néerlandais par Danièle Losman
Genre : Pataphysique
Collection : Petite Bibliothèque Payot | Numéro : 780
Poche | 288 pages. | Paru le : 03-11-2010 | Prix : 8.50 €
GENCOD : 9782228906036 | I.S.B.N. : 2-228-90603-4
Editions : Payot
La stupidité, moteur de notre société ? L'idée est moins absurde qu'il n'y paraît. Un homme s'y consacre d'ailleurs depuis plus de vingt-cinq ans. Il s'appelle Matthijs van Boxsel. Du célèbre Club des Gaffeurs créé dans les années 1970 à la mystérieuse amstellodamoisitude, en passant par le ahah français et le haha anglais, ou encore le hodja Nasreddin, il traque la stupidité sous toutes ses formes à travers les contes de fées, les dessins animés, les jardins paysagers, les oeuvres de science-fiction, la littérature, la peinture, la politique, la religion, les théories les plus sérieusement délirantes et... l'intelligence.
Résultat : ce livre-ci, qui montre que la stupidité se manifeste partout, en chaque individu, depuis toujours, et qu'elle pourrait bien être la marque de la grandeur de l'homme.
Traduit du néerlandais par Danièle Losman
Genre : Pataphysique
Collection : Petite Bibliothèque Payot | Numéro : 780
Poche | 288 pages. | Paru le : 03-11-2010 | Prix : 8.50 €
GENCOD : 9782228906036 | I.S.B.N. : 2-228-90603-4
Editions : Payot
La stupidité, moteur de notre société ? L'idée est moins absurde qu'il n'y paraît. Un homme s'y consacre d'ailleurs depuis plus de vingt-cinq ans. Il s'appelle Matthijs van Boxsel. Du célèbre Club des Gaffeurs créé dans les années 1970 à la mystérieuse amstellodamoisitude, en passant par le ahah français et le haha anglais, ou encore le hodja Nasreddin, il traque la stupidité sous toutes ses formes à travers les contes de fées, les dessins animés, les jardins paysagers, les oeuvres de science-fiction, la littérature, la peinture, la politique, la religion, les théories les plus sérieusement délirantes et... l'intelligence.
Résultat : ce livre-ci, qui montre que la stupidité se manifeste partout, en chaque individu, depuis toujours, et qu'elle pourrait bien être la marque de la grandeur de l'homme.
24 octobre 2010
13 octobre 2010
nap
Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins van Oranje verricht dinsdag 12 oktober de officiële opening van het bezoekerscentrum van het NAP in de Binnenstraat van het stadhuis in Amsterdam. In het bezoekerscentrum is een tentoonstelling ingericht voor een breed, vooral toeristisch publiek. Daarnaast is er een drietal educatieve programma's voor het onderwijs. Het NAP is als referentievlak voor het "nul-niveau" van fundamentele maatschappelijke betekenis. Het is onmisbaar bij het ontwerpen en uitvoeren van infrastructurele werken, zoals de aanleg van wegen, dijken en waterlopen en het bouwen van bruggen, tunnels en viaducten. Ook voor het waterbeheer is het van essentieel belang. Zonder een referentievlak als het NAP zou het niet mogelijk zijn de waterhoogten in de polders, van de zee en de rivieren te meten en de hoogten van dijken en de diepte van watergeulen vast te stellen.
AT 5
10 september 2010
02 octobre 2010
01 octobre 2010
wikitreurnis
dit was een aardige wikipedia pagina, tot er weer eens twee zielige vandalen kwamen: meneertje Willem Woudloper en meneertje Ronald B.
dus zo was het, na vele jaren werk door nog meer mensen, geworden:
'Patafysica
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
'Patafysica is een concept bedacht door de Franse schrijver Alfred Jarry. 'Patafysica is het idee van een filosofie die toegewijd is aan de studie die achter de metafysica ligt. De 'patafysica is een antwoord op de theorie en methode van de moderne wetenschap en wordt uitgedrukt in taal.
Volgens geen enkele algemeen geldende wetenschappelijke definitie kan de 'patafysica als een wetenschap aangemerkt worden. Dit is niet in strijd met het feit dat de 'patafysica zichzelf een wetenschap noemt: die definitie is niet wetenschappelijk, aangezien de 'patafysica zichzelf eveneens als niet-wetenschappelijk definieert.
"Doctor Faustroll", een fictieve figuur gecreëerd door de Franse schrijver Alfred Jarry, definieert in het geschrift Elementaire patafysica, de 'patafysica als volgt: "De 'patafysica is de wetenschap van de denkbeeldige oplossingen, die op symbolische wijze aan schetsen de eigenschappen toekent van de door hun schijn beschreven objecten." In zijn boek Handelingen en opvattingen van doctor Faustroll, patafysicus, neo-wetenschappelijke roman probeert Jarry via zijn romanfiguur uit te leggen wat deze wetenschap inhoudt.
Inhoud
1 De 'patafysica staat tot de metafysica, zoals de metafysica staat tot de fysica
2 ’Patafysica is de wetenschap van het specifieke
3 'Patafysica is de wetenschap van denkbeeldige oplossingen'
4 Voor de ’Patafysica zijn alle dingen gelijk
5 ’Patafysica is, in meerdere aspecten, ondoordringbaar
6 Alle zaken zijn ’Patafysisch, het zijn daarentegen maar enkelen die de ’Patafysica bewust uitoefenen
7 Citaat
8 Zie ook
9 Literatuur
10 Externe link
De 'patafysica staat tot de metafysica, zoals de metafysica staat tot de fysica
'Patafysica is de wetenschap van dat wat de metafysica overstijgt, zij het daarbinnen of daarbuiten.
’Patafysica is de wetenschap van het gebied dat zich ver voorbij de metafysica bevindt, zoals de metafysica zich verhoudt tot de fysica, in de ene richting en elke andere.
Metafysica is een begrip dat precies dat kan betekenen wat men er zelf als inhoud aan wil geven, vandaar zijn voortdurende populariteit. Volgens Aristoteles behelsde het de overwegingen die hij ontwikkelde over onderwerpen die aan de fysica voorbij gingen. De patafysici nemen het hele universum onder handen, en alle overige zaken, en beoordeelt het niet op goed en kwaad, maar zuiver op patafysische gronden. De schrijver René Daumal stelde voor om in de twintigste eeuw voort te bouwen op de metafysica, zoals Jules Verne in zijn boeken had voortgebouwd op de fysica. Patafysica gaat zo het grote niets in, in elke richting, en wij nemen deel aan een ontdekkingsreis en avontuur in de "etherniteit", zoals Jarry het noemde.
’Patafysica is de wetenschap van het specifieke
’Patafysica is de wetenschap van het specifieke, van de wetten die de uitzondering beheersen. Het doel van de ’Patafysica zal niet bereikt worden door generalisering; dit is een fout van het hedendaagse denken. Door te zoeken naar het specifieke verkrijgt men voor elk voorval een wet, een wet van het specifieke. ’Patafysica plaatst ieder voorval en elke zaak niet in het kader van het algemene (en verdrukt dan de uitzondering achter witsel), maar verduidelijkt dat het om een uitzondering gaat. Zodoende zoekt de Wetenschap van de ’Patafysica niet naar oplossingen, is niet gericht op vooruitgang, staat sceptisch tegenover alle claims van ‘vooruitgang’, en zal geen boodschap trachten te verkondigen. ’Patafysica is de ware wetenschap, zonder wetten en daarmee niet buiten de wet te stellen.
'Patafysica is de wetenschap van denkbeeldige oplossingen'
In de zoektocht naar het specifieke zal elk voorval voortkomen uit een oneindig aantal oorzaken. Alle oplossingen voor specifieke problemen; alle vaststellingen van oorzaak en gevolg, zijn zodoende gebaseerd op een arbitraire keuze, die men ook wetenschappelijke verbeelding zou kunnen noemen. Zwaartekracht aan de ‘kromming van de Ruimte’ of aan een ‘elektromagnetische aantrekking’ toe te schrijven – doet het er toe welke oplossing we accepteren? Tot inzicht komen in deze krachten vergt in beide gevallen een wetenschappelijk inbeeldingsvermogen. Wetenschap moet een oplossing kiezen die zich voegt naar de feiten – de golven van het licht en het vallen van een appel.
De ’Patafysica staat open voor elke wetenschappelijke theorie (en ze worden er alleen maar beter en beter op) en beoordeelt ze niet in zijn algemeenheid, maar als een poging, zo nu en dan heroïsch, in andere gevallen pathetisch, om te komen tot de vaststelling van het echte gezichtspunt. Filosofiestudenten kunnen hier denken aan de Duitser Hans Vaihinger met zijn theorie van het ‘als ob’. Ietwat zwaarwichtig, edoch persistent meende hij dat iedereen een eigen systeem van kennis en waarden construeert, en dat de werkelijkheid waarin men leeft zich richt naar dit systeem. De idee van een ‘waarheid’ is het meest denkbeeldige van alle oplossingen.
Voor de ’Patafysica zijn alle dingen gelijk
De patafysicus kan niet een finale en alles omvattende wetenschappelijke theorie voor het universum accepteren, en wijst ook alle waarden af, of deze op morele, esthetische, of andere gronden berusten; het zijn eenvoudigweg gezichtspunten. Het principe van universele waarden en het principe van tegengestelde krachten die elkaar opheffen reduceert de wereld in zijn ’patafysische werkelijkheid tot een reeks uitzonderingen.
Des te meer reden is er voor de ’patafysiscus om met plezier te werken, in de meest diverse terreinen, reagerend op alle normale (en abnormale) verlokkingen van het leven en van de geest, hij zich zo nu en dan weloverwogen zal opstellen tegenover zijn omgeving en zelfs een rol die verantwoordelijkheid vereist op zich zal nemen in de maatschappij. ’Patafysica roept niet om rebellie, geen nieuwe moraal, noch om immoraliteit, geen politieke hervorming of stellingname, het is ook geen belofte van geluk, of ongeluk. Wat zou de noodzaak daartoe zijn, nu alle dingen gelijk zijn?
’Patafysica is, in meerdere aspecten, ondoordringbaar
Jarry werd door vele tijdgenoten gezien als een grapjas en een mafketel. Hier ligt de grondslag voor een zeker misbegrip. ’Patafysica heeft niets van doen met humor of met een bepaald soort gekte dat door de psychoanalyse in de mode is gekomen. Het leven is, zonder twijfel absurd, en het is zeker bizar om het serieus te nemen. Laat staan om het te ontkennen of het aan te vallen. Het komieke en het serieuze zijn gelijk, het komische is het serieuze dat zich verbergt achter een masker van gekte; de serieuze die het serieuze serieus neemt is geheel bevangen door een gekte. De ’Patafysicus blijft zodoende geheel serieus, oplettend en ondoorgrondelijk. Hij zal niet in lachen uitbarsten of alles vervloeken wanneer hem verzocht wordt om een enquête over zijn politieke ideeën of seksuele gewoonten vier maal in te vullen, integendeel, hij zal op elk van de vier formulieren gedetailleerde en gelijkwaardige antwoorden geven op elk van de vier vellen.
Alle zaken zijn ’Patafysisch, het zijn daarentegen maar enkelen die de ’Patafysica bewust uitoefenen
Geen verschil in belang, maar wel in het bewustzijn, bestaat er tussen de gewone man en zij die bewust zijn van de ’patafysische aard van de wereld, inclusief henzelf. Het Collège du ’Pataphysique is geen haar beter dan de Franse Academie of de Hilldale Garden Club Men’s Auxilary Commitee on Tree on Poison Ivy Extermination. Alleen het Collège zal echter, gezien zijn samenstelling en kennis van zaken, het spektakel van zijn eigen patafysische bestaan kunnen reflecteren en er de grap van inzien.
En welke wetenschap, buiten de ’Patafysiek, kan omgaan met het bewustzijn, ‘zelfbewustzijn’ dat eeuwigdurend verdraaid is om zo de etherniteit te bereiken? Père Ubu’s monstrueuze gidoulle of bierbuik wordt weergegeven door een spiraal, die door Dr. Faustroll wordt omgevormd tot een symbool van eeuwig bewustzijn dat om zichzelf draait. Symbool? Nu zijn alle woorden patafysisch en gelijk.
Na de ’Patafysiek komt er niets meer, het is zodoende het ideale wapen.
Als tovenaarsleerling zijn wij het slachtoffer geworden van onze eigen kennis – hoofdzakelijk natuurkundige en technologische kennis. In de ’Patafysica ligt het enige wapen tegen onszelf. De Patafysiek zal niet de loop van de geschiedenis veranderen, de uitvindingen van het verleden behoren reeds tot de Wetenschap der Wetenschappen. Maar de Patafysica geeft aan enkele individuen de mogelijkheid om zich te uiten op een hoger niveau: Ubu Roi of Faustroll, U of ik. Naar buiten toe kan men zich voegen naar de rituelen en gewoonten van de beschaafde burger, maar voor zichzelf beziet men deze gebruiken nauwkeurig en met het plezier van een schilder die zijn kleuren kiest – of als een kameleon. ’Patafysica is een attitude, een discipline, een kunstvorm, die het voor iedereen mogelijk maakt uitzonderlijk te leven, volgens zijn eigen wetten.
Tot slot zij opgemerkt dat voor een correcte schrijfwijze van het woord 'patafysica vooraf dient te gaan door een apostrof, naar verluidt om flauwe woordgrappen te vermijden.
Op 11 april 2000 hield de dichter Rutger Kopland op de Katholieke Universiteit Brabant de Leonardolezing met als titel 'Poëtische wetenschap. Inleiding in de patafysica'. Hierin zette hij uiteen dat de Patafysica een nog weinig bekende, maar vooreerst een poëtische tak van wetenschap is.
Citaat
DÉFINITION : La pataphysique est la science des solutions imaginaires, qui accorde symboliquement aux linéaments les propriétés des objets décrits par leur virtualité.
Bron: Alfred Jarry, Œuvres complètes, t. I, éd. Gallimard, coll. Bibliothèque de la Pléiade, 1972, chap. VIII (« Définition »), p. 668-9
Joan was quizzical, studied pataphysical science in the home
Bron: The Beatles, Maxwell's Silver Hammer
De band Soft Machine heeft ook een aantal nummers met als onderwerp 'patafysica gemaakt.
Zie ook
Oulipo
College de 'Pataphysique
de patafysische kalender
Literatuur
In het Nederlands:
Deskundologie of Domheid als Levenskunst/ Matthijs van Boxsel. Em.Querido, Amsterdam 2006.
In het Frans:
La 'pataphysique d'Alfred Jarry au Collège de 'pataphysique. Montréal: Univ. du Québec, 1989.
Les très riches heures du Collège de ’Pataphysique/ Sous la direction de Thieri Foulc. Paris: Éditions Fayard, 2000.
Documents intimes du College de 'Pataphysique/ Josseline Rivière, Raymond Leroi, eds. Tours: Impression par Mame Imprimeur, 127 E.P. [i.e. 2000]
Baudrillard J. Pataphysique. Paris: Sens & Tonka, 2002
Launoir R. Clefs pour la ’Pataphysique’ [1969]. Paris: L’Hexaèdre, 2005
In het Engels:
Boris Vian, Salvador H. Pataphysics: what's that? London: The London Institute of 'Pataphysics, 2006
Cal Clements Pataphysica, iUniverse Inc., 2002, ISBN 0-595-23604-9
In het Duits:
Ferentschik K. 'Pataphysik: Versuchung des Geistes ; die 'Pataphysik & das Collège de 'Pataphysique: Definitionen, Dokumente, Illustrationen. Berlin: Matthes & Seitz, 2006
Externe link
Meer informatie
Nederlandse Academie voor 'Patafysica
Ontvangen van "http://nl.wikipedia.org/wiki/%27Patafysica"
Categorie: Metafysica
dus zo was het, na vele jaren werk door nog meer mensen, geworden:
'Patafysica
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
'Patafysica is een concept bedacht door de Franse schrijver Alfred Jarry. 'Patafysica is het idee van een filosofie die toegewijd is aan de studie die achter de metafysica ligt. De 'patafysica is een antwoord op de theorie en methode van de moderne wetenschap en wordt uitgedrukt in taal.
Volgens geen enkele algemeen geldende wetenschappelijke definitie kan de 'patafysica als een wetenschap aangemerkt worden. Dit is niet in strijd met het feit dat de 'patafysica zichzelf een wetenschap noemt: die definitie is niet wetenschappelijk, aangezien de 'patafysica zichzelf eveneens als niet-wetenschappelijk definieert.
"Doctor Faustroll", een fictieve figuur gecreëerd door de Franse schrijver Alfred Jarry, definieert in het geschrift Elementaire patafysica, de 'patafysica als volgt: "De 'patafysica is de wetenschap van de denkbeeldige oplossingen, die op symbolische wijze aan schetsen de eigenschappen toekent van de door hun schijn beschreven objecten." In zijn boek Handelingen en opvattingen van doctor Faustroll, patafysicus, neo-wetenschappelijke roman probeert Jarry via zijn romanfiguur uit te leggen wat deze wetenschap inhoudt.
Inhoud
1 De 'patafysica staat tot de metafysica, zoals de metafysica staat tot de fysica
2 ’Patafysica is de wetenschap van het specifieke
3 'Patafysica is de wetenschap van denkbeeldige oplossingen'
4 Voor de ’Patafysica zijn alle dingen gelijk
5 ’Patafysica is, in meerdere aspecten, ondoordringbaar
6 Alle zaken zijn ’Patafysisch, het zijn daarentegen maar enkelen die de ’Patafysica bewust uitoefenen
7 Citaat
8 Zie ook
9 Literatuur
10 Externe link
De 'patafysica staat tot de metafysica, zoals de metafysica staat tot de fysica
'Patafysica is de wetenschap van dat wat de metafysica overstijgt, zij het daarbinnen of daarbuiten.
’Patafysica is de wetenschap van het gebied dat zich ver voorbij de metafysica bevindt, zoals de metafysica zich verhoudt tot de fysica, in de ene richting en elke andere.
Metafysica is een begrip dat precies dat kan betekenen wat men er zelf als inhoud aan wil geven, vandaar zijn voortdurende populariteit. Volgens Aristoteles behelsde het de overwegingen die hij ontwikkelde over onderwerpen die aan de fysica voorbij gingen. De patafysici nemen het hele universum onder handen, en alle overige zaken, en beoordeelt het niet op goed en kwaad, maar zuiver op patafysische gronden. De schrijver René Daumal stelde voor om in de twintigste eeuw voort te bouwen op de metafysica, zoals Jules Verne in zijn boeken had voortgebouwd op de fysica. Patafysica gaat zo het grote niets in, in elke richting, en wij nemen deel aan een ontdekkingsreis en avontuur in de "etherniteit", zoals Jarry het noemde.
’Patafysica is de wetenschap van het specifieke
’Patafysica is de wetenschap van het specifieke, van de wetten die de uitzondering beheersen. Het doel van de ’Patafysica zal niet bereikt worden door generalisering; dit is een fout van het hedendaagse denken. Door te zoeken naar het specifieke verkrijgt men voor elk voorval een wet, een wet van het specifieke. ’Patafysica plaatst ieder voorval en elke zaak niet in het kader van het algemene (en verdrukt dan de uitzondering achter witsel), maar verduidelijkt dat het om een uitzondering gaat. Zodoende zoekt de Wetenschap van de ’Patafysica niet naar oplossingen, is niet gericht op vooruitgang, staat sceptisch tegenover alle claims van ‘vooruitgang’, en zal geen boodschap trachten te verkondigen. ’Patafysica is de ware wetenschap, zonder wetten en daarmee niet buiten de wet te stellen.
'Patafysica is de wetenschap van denkbeeldige oplossingen'
In de zoektocht naar het specifieke zal elk voorval voortkomen uit een oneindig aantal oorzaken. Alle oplossingen voor specifieke problemen; alle vaststellingen van oorzaak en gevolg, zijn zodoende gebaseerd op een arbitraire keuze, die men ook wetenschappelijke verbeelding zou kunnen noemen. Zwaartekracht aan de ‘kromming van de Ruimte’ of aan een ‘elektromagnetische aantrekking’ toe te schrijven – doet het er toe welke oplossing we accepteren? Tot inzicht komen in deze krachten vergt in beide gevallen een wetenschappelijk inbeeldingsvermogen. Wetenschap moet een oplossing kiezen die zich voegt naar de feiten – de golven van het licht en het vallen van een appel.
De ’Patafysica staat open voor elke wetenschappelijke theorie (en ze worden er alleen maar beter en beter op) en beoordeelt ze niet in zijn algemeenheid, maar als een poging, zo nu en dan heroïsch, in andere gevallen pathetisch, om te komen tot de vaststelling van het echte gezichtspunt. Filosofiestudenten kunnen hier denken aan de Duitser Hans Vaihinger met zijn theorie van het ‘als ob’. Ietwat zwaarwichtig, edoch persistent meende hij dat iedereen een eigen systeem van kennis en waarden construeert, en dat de werkelijkheid waarin men leeft zich richt naar dit systeem. De idee van een ‘waarheid’ is het meest denkbeeldige van alle oplossingen.
Voor de ’Patafysica zijn alle dingen gelijk
De patafysicus kan niet een finale en alles omvattende wetenschappelijke theorie voor het universum accepteren, en wijst ook alle waarden af, of deze op morele, esthetische, of andere gronden berusten; het zijn eenvoudigweg gezichtspunten. Het principe van universele waarden en het principe van tegengestelde krachten die elkaar opheffen reduceert de wereld in zijn ’patafysische werkelijkheid tot een reeks uitzonderingen.
Des te meer reden is er voor de ’patafysiscus om met plezier te werken, in de meest diverse terreinen, reagerend op alle normale (en abnormale) verlokkingen van het leven en van de geest, hij zich zo nu en dan weloverwogen zal opstellen tegenover zijn omgeving en zelfs een rol die verantwoordelijkheid vereist op zich zal nemen in de maatschappij. ’Patafysica roept niet om rebellie, geen nieuwe moraal, noch om immoraliteit, geen politieke hervorming of stellingname, het is ook geen belofte van geluk, of ongeluk. Wat zou de noodzaak daartoe zijn, nu alle dingen gelijk zijn?
’Patafysica is, in meerdere aspecten, ondoordringbaar
Jarry werd door vele tijdgenoten gezien als een grapjas en een mafketel. Hier ligt de grondslag voor een zeker misbegrip. ’Patafysica heeft niets van doen met humor of met een bepaald soort gekte dat door de psychoanalyse in de mode is gekomen. Het leven is, zonder twijfel absurd, en het is zeker bizar om het serieus te nemen. Laat staan om het te ontkennen of het aan te vallen. Het komieke en het serieuze zijn gelijk, het komische is het serieuze dat zich verbergt achter een masker van gekte; de serieuze die het serieuze serieus neemt is geheel bevangen door een gekte. De ’Patafysicus blijft zodoende geheel serieus, oplettend en ondoorgrondelijk. Hij zal niet in lachen uitbarsten of alles vervloeken wanneer hem verzocht wordt om een enquête over zijn politieke ideeën of seksuele gewoonten vier maal in te vullen, integendeel, hij zal op elk van de vier formulieren gedetailleerde en gelijkwaardige antwoorden geven op elk van de vier vellen.
Alle zaken zijn ’Patafysisch, het zijn daarentegen maar enkelen die de ’Patafysica bewust uitoefenen
Geen verschil in belang, maar wel in het bewustzijn, bestaat er tussen de gewone man en zij die bewust zijn van de ’patafysische aard van de wereld, inclusief henzelf. Het Collège du ’Pataphysique is geen haar beter dan de Franse Academie of de Hilldale Garden Club Men’s Auxilary Commitee on Tree on Poison Ivy Extermination. Alleen het Collège zal echter, gezien zijn samenstelling en kennis van zaken, het spektakel van zijn eigen patafysische bestaan kunnen reflecteren en er de grap van inzien.
En welke wetenschap, buiten de ’Patafysiek, kan omgaan met het bewustzijn, ‘zelfbewustzijn’ dat eeuwigdurend verdraaid is om zo de etherniteit te bereiken? Père Ubu’s monstrueuze gidoulle of bierbuik wordt weergegeven door een spiraal, die door Dr. Faustroll wordt omgevormd tot een symbool van eeuwig bewustzijn dat om zichzelf draait. Symbool? Nu zijn alle woorden patafysisch en gelijk.
Na de ’Patafysiek komt er niets meer, het is zodoende het ideale wapen.
Als tovenaarsleerling zijn wij het slachtoffer geworden van onze eigen kennis – hoofdzakelijk natuurkundige en technologische kennis. In de ’Patafysica ligt het enige wapen tegen onszelf. De Patafysiek zal niet de loop van de geschiedenis veranderen, de uitvindingen van het verleden behoren reeds tot de Wetenschap der Wetenschappen. Maar de Patafysica geeft aan enkele individuen de mogelijkheid om zich te uiten op een hoger niveau: Ubu Roi of Faustroll, U of ik. Naar buiten toe kan men zich voegen naar de rituelen en gewoonten van de beschaafde burger, maar voor zichzelf beziet men deze gebruiken nauwkeurig en met het plezier van een schilder die zijn kleuren kiest – of als een kameleon. ’Patafysica is een attitude, een discipline, een kunstvorm, die het voor iedereen mogelijk maakt uitzonderlijk te leven, volgens zijn eigen wetten.
Tot slot zij opgemerkt dat voor een correcte schrijfwijze van het woord 'patafysica vooraf dient te gaan door een apostrof, naar verluidt om flauwe woordgrappen te vermijden.
Op 11 april 2000 hield de dichter Rutger Kopland op de Katholieke Universiteit Brabant de Leonardolezing met als titel 'Poëtische wetenschap. Inleiding in de patafysica'. Hierin zette hij uiteen dat de Patafysica een nog weinig bekende, maar vooreerst een poëtische tak van wetenschap is.
Citaat
DÉFINITION : La pataphysique est la science des solutions imaginaires, qui accorde symboliquement aux linéaments les propriétés des objets décrits par leur virtualité.
Bron: Alfred Jarry, Œuvres complètes, t. I, éd. Gallimard, coll. Bibliothèque de la Pléiade, 1972, chap. VIII (« Définition »), p. 668-9
Joan was quizzical, studied pataphysical science in the home
Bron: The Beatles, Maxwell's Silver Hammer
De band Soft Machine heeft ook een aantal nummers met als onderwerp 'patafysica gemaakt.
Zie ook
Oulipo
College de 'Pataphysique
de patafysische kalender
Literatuur
In het Nederlands:
Deskundologie of Domheid als Levenskunst/ Matthijs van Boxsel. Em.Querido, Amsterdam 2006.
In het Frans:
La 'pataphysique d'Alfred Jarry au Collège de 'pataphysique. Montréal: Univ. du Québec, 1989.
Les très riches heures du Collège de ’Pataphysique/ Sous la direction de Thieri Foulc. Paris: Éditions Fayard, 2000.
Documents intimes du College de 'Pataphysique/ Josseline Rivière, Raymond Leroi, eds. Tours: Impression par Mame Imprimeur, 127 E.P. [i.e. 2000]
Baudrillard J. Pataphysique. Paris: Sens & Tonka, 2002
Launoir R. Clefs pour la ’Pataphysique’ [1969]. Paris: L’Hexaèdre, 2005
In het Engels:
Boris Vian, Salvador H. Pataphysics: what's that? London: The London Institute of 'Pataphysics, 2006
Cal Clements Pataphysica, iUniverse Inc., 2002, ISBN 0-595-23604-9
In het Duits:
Ferentschik K. 'Pataphysik: Versuchung des Geistes ; die 'Pataphysik & das Collège de 'Pataphysique: Definitionen, Dokumente, Illustrationen. Berlin: Matthes & Seitz, 2006
Externe link
Meer informatie
Nederlandse Academie voor 'Patafysica
Ontvangen van "http://nl.wikipedia.org/wiki/%27Patafysica"
Categorie: Metafysica
16 septembre 2010
The Pall Mall Gazette
BOOKS FROM ABROAD
The Pall Mall Gazette (London, England),
Saturday, August 15, 1896
A CURIOUS THEATRE
The Pall Mall Gazette (London, England),
Friday, May 28, 1897;
BOOKS FROM ABROAD
The Pall Mall Gazette (London, England),
Friday, July 9, 1897
The Pall Mall Gazette (London, England),
Saturday, July 7, 1900;
07 septembre 2010
02 septembre 2010
28 août 2010
Faustroll
Gestes et opinions du Docteur Faustroll
Auteur : Jarry, Alfred
collection : Hors collection
date de parution : 18 novembre 2010
Roman.
14 x 21 cm. 480 p. 28,50 €
Collection : Hors collection
ISBN : 978-2-7291-1913-3
« Tout est dans Faustroll, affirmait Boris Vian, y compris la manière de cuire un mouton vivant jusqu’à la halte du cuit-à-point. » Le Faustroll est le maître-livre d’Alfred Jarry. Au cours de sa navigation sur terre ferme, le savant docteur révèle au singe Bosse-de-Nage « qui ne savait de parole humaine que ha ha », à l’huissier Panmuphle qui consigne tout par écrit et au lecteur les plus singulières quintessences de la littérature, de l’art et de la science de son temps (l’ouvrage fut écrit en 1897-1898) et définit la Pataphysique, « science des solutions imaginaires » qui culmine dans le calcul de la surface de Dieu. Ainsi la Pataphysique, née avec Ubu parmi les garnements du lycée de Rennes, atteint-elle une dimension ubuniverselle. Fondée sur les deux manuscrits existants, révisée et mise à jour, cette édition propose un riche commentaire, avec documents illustrés, éclairant aussi bien les allusions à la vie littéraire de l’époque que la langue somptueuse de Jarry et ses emprunts à Rabelais ou aux grands scientifiques, qu’il lisait assidûment.
La Difference
Auteur : Jarry, Alfred
collection : Hors collection
date de parution : 18 novembre 2010
Roman.
14 x 21 cm. 480 p. 28,50 €
Collection : Hors collection
ISBN : 978-2-7291-1913-3
« Tout est dans Faustroll, affirmait Boris Vian, y compris la manière de cuire un mouton vivant jusqu’à la halte du cuit-à-point. » Le Faustroll est le maître-livre d’Alfred Jarry. Au cours de sa navigation sur terre ferme, le savant docteur révèle au singe Bosse-de-Nage « qui ne savait de parole humaine que ha ha », à l’huissier Panmuphle qui consigne tout par écrit et au lecteur les plus singulières quintessences de la littérature, de l’art et de la science de son temps (l’ouvrage fut écrit en 1897-1898) et définit la Pataphysique, « science des solutions imaginaires » qui culmine dans le calcul de la surface de Dieu. Ainsi la Pataphysique, née avec Ubu parmi les garnements du lycée de Rennes, atteint-elle une dimension ubuniverselle. Fondée sur les deux manuscrits existants, révisée et mise à jour, cette édition propose un riche commentaire, avec documents illustrés, éclairant aussi bien les allusions à la vie littéraire de l’époque que la langue somptueuse de Jarry et ses emprunts à Rabelais ou aux grands scientifiques, qu’il lisait assidûment.
La Difference
23 juillet 2010
Gygax, Pataphysics Research Journal
Any info on:
Gygax, Pataphysics Research Journal
The Journal Of Pataphysical Reviews
The Pataphysic Institute (PI) is a prototype MMORPG developed in order to experiment with game mechanics enhancing the playing .....
SEMIOPHAGY: JOURNAL OF PATAPHYSICS AND EXISTENTIAL SEMIOTICS
?????????????????
Gygax, Pataphysics Research Journal
The Journal Of Pataphysical Reviews
The Pataphysic Institute (PI) is a prototype MMORPG developed in order to experiment with game mechanics enhancing the playing .....
SEMIOPHAGY: JOURNAL OF PATAPHYSICS AND EXISTENTIAL SEMIOTICS
?????????????????
18 juillet 2010
Dirk Polak
On Saturday June 19th at 17.00 the gallery RADAR Architecture & Art will start the exhibition “from engineers of yesterday, aka so far no good”, showing artwork by Dirk Polak.
Dirk Polak, singer of the cult band Mecano, makes Meccano works (paintings, objects, drawings) since 1977. At Radar Architecture and Art he will show 25 pieces.
There will be an hommage to the great and enigmatic French writer Alfred Jarry, a collection of butterflies (Lepidoptera Mechanica), an hommage to the father of the artist, who died in the box ring at the age of 54 and of course a collection related to Dirk Polak's musical activities. The artist addresses every theme using a variety of techniques, where the Meccano pieces always remain the unifying element.
The exhibition can be seen until July 17th.
Radar Gallery
Eerste Rozendwarsstraat 17hs
Amsterdam, Netherlands
Dirk Polak, singer of the cult band Mecano, makes Meccano works (paintings, objects, drawings) since 1977. At Radar Architecture and Art he will show 25 pieces.
There will be an hommage to the great and enigmatic French writer Alfred Jarry, a collection of butterflies (Lepidoptera Mechanica), an hommage to the father of the artist, who died in the box ring at the age of 54 and of course a collection related to Dirk Polak's musical activities. The artist addresses every theme using a variety of techniques, where the Meccano pieces always remain the unifying element.
The exhibition can be seen until July 17th.
Radar Gallery
Eerste Rozendwarsstraat 17hs
Amsterdam, Netherlands
05 juillet 2010
Ik lach met Grotius, en alle die prullen van boeken
Een nieuw boek afgerond:
Ik lach met Grotius, en alle die prullen van boeken
Een rechtsgeschiedenis van Curacao
Bastiaan D. van der Velden
ISBN: 978 90 8850 162 3
‘Ik lach met GROTIUS, en alle die prullen van boeken’, aldus reageerde de directeur van de West Indische Compagnie Jan Gales, nadat hij voor de zoveelste maal blijk had gegeven van zijn afkeer van juridische procedures en wederom enkele tegenstanders in het gevang had laten opsluiten zonder enige vorm van proces.
Deze rechtsgeschiedenis van Curaçao neemt het eiland als uitgangspunt: de bewoners van Curaçao en hun relatie tot het recht en bestuur. De rechtsgeschiedenis van Curaçao kan opgedeeld worden in een aantal hoofdperioden, welke in dit boek afzonderlijk belicht worden. Over het recht van de Caquetios indianen is bij gebrek aan bronnen weinig informatie beschikbaar, maar met kennis uit andere vakgebieden, de archeologie en antropologie, kunnen het recht en de bestuurlijke organisatie in deze periode worden belicht. In de hierop volgende Spaanse periode (1499-1634) speelt het recht een centrale rol bij de verovering en het onder bestuurlijke controle krijgen van de Spaans-Amerikaanse territoria. Curaçao is een klein radertje in dit wereldrijk, maar door het vele archiefmateriaal dat dit legistisch ingestelde bestuur produceerde, is er veel informatie over deze periode.
Het bestuur ten tijde van de West Indische Compagnie (1634-1794), een private onderneming uitgerust met publiekrechtelijke bevoegdheden begon met een carte blanche, de aanwezige Spanjaarden en indianen werden op een boot naar de vaste kust gezet. Besturen, in de zin van het dienen van het algemeen belang, heeft voor de meeste directeuren van de WIC geen prioriteit. Burgers zijn marginaal hierbij betrokken, alleen blanke protestantse mannen kwamen in aanmerking voor het lidmaatschap van de Raad die wetten maakte, bestuurde en recht sprak. Een scheiding van machten en toezicht ontbraken in deze periode, daarbij was het feitelijk onmogelijk om vanuit Holland in te grijpen.
De Curaçaose maatschappij bestond in de 17e tot 19e eeuw niet alleen uit de WIC ambtenaren, twee andere bevolkingsgroepen springen in het oog: de joden en de slaven. Was er voor deze groepen de mogelijkheid een eigen rechtssysteem in stand te houden, en hoe verhield dit zich dan ten opzichte van het recht van de WIC? Ook het afsluitende hoofdstuk van dit boek gaat in op de problematiek van rechtspluralisme, een onderzoek naar de normatieve rol van brua. Hoe is de rechter te beïnvloeden met hulp van een brua-maker?
Na twee periodes begin 19e eeuw waarin Curaçao kortstondig bestuurd wordt door de Engelsen, neemt Nederland het beheer vanaf 1816 weer in handen. In deze eeuw zijn de invoering van het regeringsreglement van 1828, het langdurende proces van afschaffing van de slavernij in 1863 en de invoering van het Wetboek van Strafrecht en het Burgerlijk Wetboek (1869) belangrijke gebeurtenissen.
Ik lach met Grotius, en alle die prullen van boeken
Een rechtsgeschiedenis van Curacao
Bastiaan D. van der Velden
ISBN: 978 90 8850 162 3
‘Ik lach met GROTIUS, en alle die prullen van boeken’, aldus reageerde de directeur van de West Indische Compagnie Jan Gales, nadat hij voor de zoveelste maal blijk had gegeven van zijn afkeer van juridische procedures en wederom enkele tegenstanders in het gevang had laten opsluiten zonder enige vorm van proces.
Deze rechtsgeschiedenis van Curaçao neemt het eiland als uitgangspunt: de bewoners van Curaçao en hun relatie tot het recht en bestuur. De rechtsgeschiedenis van Curaçao kan opgedeeld worden in een aantal hoofdperioden, welke in dit boek afzonderlijk belicht worden. Over het recht van de Caquetios indianen is bij gebrek aan bronnen weinig informatie beschikbaar, maar met kennis uit andere vakgebieden, de archeologie en antropologie, kunnen het recht en de bestuurlijke organisatie in deze periode worden belicht. In de hierop volgende Spaanse periode (1499-1634) speelt het recht een centrale rol bij de verovering en het onder bestuurlijke controle krijgen van de Spaans-Amerikaanse territoria. Curaçao is een klein radertje in dit wereldrijk, maar door het vele archiefmateriaal dat dit legistisch ingestelde bestuur produceerde, is er veel informatie over deze periode.
Het bestuur ten tijde van de West Indische Compagnie (1634-1794), een private onderneming uitgerust met publiekrechtelijke bevoegdheden begon met een carte blanche, de aanwezige Spanjaarden en indianen werden op een boot naar de vaste kust gezet. Besturen, in de zin van het dienen van het algemeen belang, heeft voor de meeste directeuren van de WIC geen prioriteit. Burgers zijn marginaal hierbij betrokken, alleen blanke protestantse mannen kwamen in aanmerking voor het lidmaatschap van de Raad die wetten maakte, bestuurde en recht sprak. Een scheiding van machten en toezicht ontbraken in deze periode, daarbij was het feitelijk onmogelijk om vanuit Holland in te grijpen.
De Curaçaose maatschappij bestond in de 17e tot 19e eeuw niet alleen uit de WIC ambtenaren, twee andere bevolkingsgroepen springen in het oog: de joden en de slaven. Was er voor deze groepen de mogelijkheid een eigen rechtssysteem in stand te houden, en hoe verhield dit zich dan ten opzichte van het recht van de WIC? Ook het afsluitende hoofdstuk van dit boek gaat in op de problematiek van rechtspluralisme, een onderzoek naar de normatieve rol van brua. Hoe is de rechter te beïnvloeden met hulp van een brua-maker?
Na twee periodes begin 19e eeuw waarin Curaçao kortstondig bestuurd wordt door de Engelsen, neemt Nederland het beheer vanaf 1816 weer in handen. In deze eeuw zijn de invoering van het regeringsreglement van 1828, het langdurende proces van afschaffing van de slavernij in 1863 en de invoering van het Wetboek van Strafrecht en het Burgerlijk Wetboek (1869) belangrijke gebeurtenissen.
22 mai 2010
Onzichtbare krokodil als pinksteruitje
zaterdag 22 mei 2010 de gelderlander
Nieuwsgierigen turen het water af, in de hoop een glimp van de Nijmeegse krokodil op te vangen. Foto: Peter Deurloo/de Gelderlander
NIJMEGEN - De krokodil die zou zijn gesignaleerd in de waterpartij langs het Steve Bikoplein in het Nijmeegse stadsdeel Dukenburg is een pinksteruitje geworden.
Nadat vrijdag een vrouw meldde dat ze een krokodil in de waterpartij had gezien, stelde de politie een onderzoek in. Dat heeft tot op heden nog niets opgeleverd. Wel lopen sinds vrijdag nogal wat mensen uit om een glimp op te vangen van het dier en ook zaterdag komen veel nieuwsgierigen een kijkje nemen. Het hele park is afgezet met een kilometer lang rood-wit lint en met dranghekken. Op diverse plaatsen hangen bordjes die waarschuwen voor gevaar en die stellen dat betreden van het park op eigen risico geschiedt.
Ook voor de media is de Nijmeegse krokodil een attractie. Diverse cameraploegen maakten opnamen van het water, waarin alleen eenden en meerkoeten te zien zijn. Medewerkers van Bureau Toezicht patrouilleren in het gebied.
Nieuwsgierigen turen het water af, in de hoop een glimp van de Nijmeegse krokodil op te vangen. Foto: Peter Deurloo/de Gelderlander
NIJMEGEN - De krokodil die zou zijn gesignaleerd in de waterpartij langs het Steve Bikoplein in het Nijmeegse stadsdeel Dukenburg is een pinksteruitje geworden.
Nadat vrijdag een vrouw meldde dat ze een krokodil in de waterpartij had gezien, stelde de politie een onderzoek in. Dat heeft tot op heden nog niets opgeleverd. Wel lopen sinds vrijdag nogal wat mensen uit om een glimp op te vangen van het dier en ook zaterdag komen veel nieuwsgierigen een kijkje nemen. Het hele park is afgezet met een kilometer lang rood-wit lint en met dranghekken. Op diverse plaatsen hangen bordjes die waarschuwen voor gevaar en die stellen dat betreden van het park op eigen risico geschiedt.
Ook voor de media is de Nijmeegse krokodil een attractie. Diverse cameraploegen maakten opnamen van het water, waarin alleen eenden en meerkoeten te zien zijn. Medewerkers van Bureau Toezicht patrouilleren in het gebied.
Zoektocht naar krokodil met sonarapparatuur
Stentor zaterdag 22 mei 2010 | 17:58
NIJMEGEN (ANP) - De politie in Nijmegen gaat zondagmorgen met sonarapparatuur zoeken naar een krokodil. Vrijdagavond en zaterdag zocht de politie tevergeefs met onderwatercamera's naar de mogelijke aanwezigheid van een krokodil in een vijver van het Steve Bikoplein in de Gelderse gemeente.
Het bootje met de apparatuur komt van het Korps landelijke politiediensten (KLPD). De waterdoorgangen van de vijver zijn afgesloten om te voorkomen dat de vermeende krokodil ontsnapt. Ook de waterdoorgangen van twee andere vijvers in de buurt zijn voor de zekerheid afgesloten. Het terrein rond de bewuste vijver is afgezet en er is toezicht, aldus de woordvoerster. In de nacht van zaterdag op zondag wordt het gebied in de gaten gehouden door particuliere beveiligers; daarna neemt de gemeente het toezicht over.
De aanleiding voor de zoektocht is een melding van een wandelaarster die gezien zou hebben dat het dier, anderhalve meter lang en bruin van kleur, vanaf de kant het water inging, aldus een woordvoerster van de politie.
NIJMEGEN (ANP) - De politie in Nijmegen gaat zondagmorgen met sonarapparatuur zoeken naar een krokodil. Vrijdagavond en zaterdag zocht de politie tevergeefs met onderwatercamera's naar de mogelijke aanwezigheid van een krokodil in een vijver van het Steve Bikoplein in de Gelderse gemeente.
Het bootje met de apparatuur komt van het Korps landelijke politiediensten (KLPD). De waterdoorgangen van de vijver zijn afgesloten om te voorkomen dat de vermeende krokodil ontsnapt. Ook de waterdoorgangen van twee andere vijvers in de buurt zijn voor de zekerheid afgesloten. Het terrein rond de bewuste vijver is afgezet en er is toezicht, aldus de woordvoerster. In de nacht van zaterdag op zondag wordt het gebied in de gaten gehouden door particuliere beveiligers; daarna neemt de gemeente het toezicht over.
De aanleiding voor de zoektocht is een melding van een wandelaarster die gezien zou hebben dat het dier, anderhalve meter lang en bruin van kleur, vanaf de kant het water inging, aldus een woordvoerster van de politie.
24 mars 2010
Activiteiten
Faits d’Hiver, L’Aigle Bleu & les Enfants Martyrs
1991-2010
Op 5 palotin 137 EP (zaterdag 24 april vulgair) zullen van 12.00 tot 17.00 uur in
Minotaurus Boekwinkel
Sint Antoniesbreestraat 3-D
Te Amsterdam
de surrealistische en patafysische tijdschriften en vlugschriften te zien zijn die regent Bastiaan D. van der Velden OCS de afgelopen eeuwen maakte.
Minotaurus Boekwinkel is gespecialiseerd in uitgaven over bibliofilie, typografie, boekgeschiedenis, boekbanden en boekbinden. Ook vindt men er publicaties van het Franse Collège de ’Pataphysique, en de uitgaven van de NAP. Minotaurus is te vinden in het centrum van Amsterdam, vlakbij de Waag op de Nieuwmarkt, nog geen 15 minuten lopen van het Centraal Station. De uitgang van metrohalte Nieuwmarkt is vlakbij.
*
Op 6 clinamen 137 (woensdag 28 april) zal in boekhandel/theater Perdu te Amsterdam een avond worden gewijd aan de poëzie van erelid Louis Lehmann OV.
Hier zal Bâtavisme nr. 6 worden gepresenteerd - gaarne vooraf een plaats reserveren bij perdu :
Kort Verslag van de Gebeurtenissen
dat naast tekeningen en collages van Louis Lehmann ook de 15.000 denkbeeldige woorden bevat die hij in de loop der jaren heeft geschreven. Betalende leden van de NAP ontvangen het boekje (oplage 250 exemplaren) gratis.
Namens OAO,
BD OCS, TS OCS
1991-2010
Op 5 palotin 137 EP (zaterdag 24 april vulgair) zullen van 12.00 tot 17.00 uur in
Minotaurus Boekwinkel
Sint Antoniesbreestraat 3-D
Te Amsterdam
de surrealistische en patafysische tijdschriften en vlugschriften te zien zijn die regent Bastiaan D. van der Velden OCS de afgelopen eeuwen maakte.
Minotaurus Boekwinkel is gespecialiseerd in uitgaven over bibliofilie, typografie, boekgeschiedenis, boekbanden en boekbinden. Ook vindt men er publicaties van het Franse Collège de ’Pataphysique, en de uitgaven van de NAP. Minotaurus is te vinden in het centrum van Amsterdam, vlakbij de Waag op de Nieuwmarkt, nog geen 15 minuten lopen van het Centraal Station. De uitgang van metrohalte Nieuwmarkt is vlakbij.
*
Op 6 clinamen 137 (woensdag 28 april) zal in boekhandel/theater Perdu te Amsterdam een avond worden gewijd aan de poëzie van erelid Louis Lehmann OV.
Hier zal Bâtavisme nr. 6 worden gepresenteerd - gaarne vooraf een plaats reserveren bij perdu :
Kort Verslag van de Gebeurtenissen
dat naast tekeningen en collages van Louis Lehmann ook de 15.000 denkbeeldige woorden bevat die hij in de loop der jaren heeft geschreven. Betalende leden van de NAP ontvangen het boekje (oplage 250 exemplaren) gratis.
Namens OAO,
BD OCS, TS OCS
04 mars 2010
Cravan in the POINT JAUNE museum
Arthur Cravan
Kicker, Schüler, Sängerknabe
1900 - 1902
Fabian Avenarius Lloyd, bis heute prägend für die surrealistische und dadaistische Literatur als Arthur Cravan, verbrachte seine Jugendjahre von 1900 bis 1902 am Institut Dr. Schmidt in St.Gallen. Der Pataphysiker und Cravan-Kenner Bastiaan van der Velden hat Originaldokumente aus dem Schularchiv gehoben und zeigt diese nun im POINT JAUNE museum. Die Installation verfolgt den weiteren Lebenswandel des Eliteschülers, der zum Dichter-Boxer wurde. Über Paris und New York bis nach Mexiko.
POINT JAUNE museum
Linsebühlstrasse 77
CH 9000 St. Gallen
10. September 2010 bis. 3 Oktober 2010
Vernissage am 9. September 2010 ab 19:00 Uhr
Geöffnet: Mittwoch-Sonntag, 15:00-19:00 Uhr
13 janvier 2010
Inscription à :
Articles (Atom)